Kolos znaczy „duży”. W środowisku podróżniczym to symbol marzeń każdego pasjonata odkrywania świata, niezależnie od żywiołu, który jest ujarzmiany: powietrza, wody, ognia, ziemi. To nie jego fizyczny ciężar ma znaczenie, lecz to, co reprezentuje. Statuetka stanowi wyraz uznania całej społeczności podróżniczej, potwierdzony decyzją Kapituły Kolosów. Mówiąc prościej: KOLOSowe wydarzenie, odbywające się w marcu w Gdyni, to – zachowując odpowiednie proporcje – polski, podróżniczy odpowiednik Oscarów.
Pan Podróżnik był na miejscu, tym razem w podwójnej roli: jako prelegent oraz jako przewodniczący obrad Rady Dziennikarzy – i z głównej sceny miał zaszczyt ogłosić werdykt tego gremium.
KOLOSalna impreza
Nie wpadając w zbytnią ekscytację i jednocześnie trzymając się faktów: każda kolejna edycja Ogólnopolskich Spotkań Podróżników, Żeglarzy i Alpinistów KOLOSY udowadnia, że w trakcie trwania wydarzenia to właśnie w Gdyni, w hali Gdynia Arena, bije podróżnicze serce Europy. Pan Podróżnik uczestniczył w większości z dotychczasowych 27. edycji. I doskonale wie, że możliwość wystąpienia na „kolosowej scenie” to swoisty święty Graal i marzenie polskich podróżników, powsinóg, eksploratorów – a każda prezentacja, oglądana przez kilka tysięcy osób, jest dla prelegenta wyjątkowym wydarzeniem. Z kolei dla publiczności to ogromny zastrzyk motywacji i zachęta do planowania własnych wypraw.
Co sprawia, że to wydarzenie ma tak wyjątkowy charakter? Jego siłą jest niezależność i niepowtarzalna atmosfera – to właśnie tutaj, w Trójmieście, niczym w zworniku szlaków, łączą się ścieżki speleologów, alpinistów, podróżników i odkrywców. Co ważne podkreślenia: nie tylko tych, których można znać z mediów masowych i społecznościowych, ale również ludzi z pasją, realizujących niezwykłe projekty, o których rzadko się słyszy. Na ten aspekt szczególnie zwraca uwagę Janusz Janowski – główny organizator i twórca Kolosów.
Pan Podróżnik nie potrafi pisać o Kolosach w sposób całkowicie bezstronny. To dla niego dziesiątki znajomych twarzy, coroczne spotkania, rozmowy, wspomnienia, planowanie kolejnych wypraw i doskonała atmosfera towarzyska – zwłaszcza podczas legendarnych sobotnich afterparty.
Wszystko to razem tworzy wyjątkową, energetyczną mieszankę. Dlatego poniższa relacja będzie subiektywnym opisem, w trybie pierwszoosobowym.
OSPŻiA Kolosy? To tak, jak z Dubajem: nagromadzenie wszelakich »-NAJ« niekiedy wysadza skalę”. Cieszy mnie, że w tym roku do kilku z tych -naj dołożyłem swoje cegiełki.
Pan Podróżnik (Paweł Kunz), OSPŻiA Kolosy 2025
GOŚCIE, GOŚCIE, GOŚCIE
Kolosy to NAJznakomitsi prelegenci, których można sobie wyobrazić, myśląc o świecie podróżników, eksploratorów, żeglarzy, alpinistów, speleologów ale i osób parających się podróżniczymi literkami. Wymienienie choć kilku to jak lista nominowanych do Oskara ( ← to cytat jednego z uczestników Kolosów, zasłyszany na korytarzu). Spróbuję jednak: w tegorocznej edycji gdyńskiego festiwalu wzięli udział m.in. Sebastian Kawa, Jasiek Mela, Maciej Sodkiewicz, Marek Słodownik, Marcin Korzonek, Paweł Małaszko, Marek Suslik (White Wolf), Ewa Chwałko, Piotr Strzeżysz, Oswald Rodrigo Pereira, Dorota Rasińska-Samoćko, Ryszard Pawłowski, Piotr Krzyżowski, Łukasz Supergan, Jakub Rybicki, Agnieszka Dziadek, Grzegorz Kapla, Tomasz Owsiany, Witold Palak, Anna Okopińska, Dominik Bac, Eugeniusz Moczydłowski, Dawid Andres, Leszek Cichy, Krzysztof Wielicki…
Uff, a to tylko część z gości. Bonusem była obecność sporej grupy znajomych, którzy wpadli na krótszą lub dłuższą chwilę (m.in. Kasia Mazurkiewicz, Sławomir „Makaron” Makaruk, Zbyszek Szwoch i Nina Trojanowicz).
Oczywiście nie sposób nie wspomnieć o wszystkich znajomych z Kapituły i Rady Kolosów: to m.in. Asia Pajkowska, Piotr Chmielinski, Tomek Michniewicz, Andrzej Ciszewski + ci, którzy rozdwajali/roztrajali się w kilku rolach (Kamila Kielar, Monika Witkowska) lub byli kołem zamachowym całej imprezy: Janusz Janowski i Anna Janowska.
Nie wymieniłem nawet 1/5 tych, których powinienem, w kolejności zupełnie przypadkowej, jako luźny strumień wspomnień.
PRELEKCJA PANA PODRÓŻNIKA
Tegoroczna edycja Kolosów zostawiła w mojej głowie NAJwyższy stopień zdziwienia, gdy zobaczyłem dziki tłum, kłębiący się przed salą seminaryjną (blisko 60 minut oczekiwania na wejście, zerknijcie na filmik!), w której miałem za kilka chwil rozpocząć swoją opowieść. Być może to dowód na to, że czas wrócić do prelekcji również w pomieszczeniach PPNT (Pomorskiego Parku Naukowo-Technologicznego) w zakresie rozszerzania Kolosów poza główną halę – przepraszam tych wszystkich, którzy nie zmieścili się w środku.
O czym opowiadałem podczas prelekcji? M.in. o etyce w podróżowaniu w aspekcie sposobów na zdobycie ultratanich biletów lotniczych, autokarowych, kolejowych czy noclegów za niewiarygodnie niskie kwoty.
Trzymając się konwencji: NAJwiększe natężenie emocji nastąpiło w momencie wejścia z mikrofonem – w nabitej ludzkimi głowami sali – bezpośrednio po Leszku Cichym i Krzysztofie Wielickim, mając świadomość, że w kolejce do swoich prelekcji czeka już Katarzyna Nizinkiewicz i Monika Witkowska.
Kolosy to również NAJpiękniejszy moment, gdy po prelekcji, widząc mnóstwo osób, które chcą kontynuować spotkanie, byłem zmuszony „zrobić dogrywkę” na korytarzach gdyńskiej areny, czując się niczym przemawiający prorok 🙂 …a tłum uczestników blokował ciągi komunikacyjne i spowodował interwencję strażaków.
Dziękuję za te emocje i energię!
WERDYKT RADY DZIENNIKARZY
Ponownie, utrzymując część mowy „naj”: to były NAJkrótsze obrady Rady Dziennikarzy akredytowanych przy OSPŻiA, jakie pamiętam. Nasza dyskusja była owocna, ale cóż: byliśmy praktycznie jednomyślni. Podczas ogłaszania pozostałych nagród okazało się, że nie tylko my (Rada Dziennikarzy), ale również publiczność – mawiają, że to z ich rąk i głosów pada najcenniejsza nagroda – oraz Rada/Kapituła Kolosów uhonorowała „nasze wskazania”.
Jako przewodniczący tejże Rady Dziennikarzy miałem przyjemność podzielić się z publicznością wynikami podczas finałowego, niedzielnego rozdania nagród. Dziękując moim Szanownym Koleżankom i Kolegom za owocne obrady i dziesiątki obejrzanych prelekcji, poniżej umieszczam całość naszego uzasadnienia:
Rada Dziennikarzy akredytowanych przy 27. Ogólnopolskich Spotkaniach Podróżników, Żeglarzy i Alpinistów KOLOSY za rok 2024 w składzie:
Krzysztof Nepelski (RMF FM)
Kuba Polanowski (Magazyn Na Szczycie)
Tomasz Gorazdowski (Radio 357)
Monika Bronicka (Polski Związek Żeglarski)
Jarek Rochowicz (Polskie Radio Koszalin)
Paweł Kunz (Pan Podróżnik / Outdoor Magazyn / przewodniczący Rady Dziennikarzy)…postanowiła przyznać wyróżnienie oraz nagrodę. Zacznijmy od szybkiej uwagi natury ogólnej. Świat nie kończy się, choć dla wielu kolosów to nieprawda. Na szczytach ośmiotysięczników, w najgłębszej jaskini, na horyzoncie oceanu, w pustych szarych blokach u naszych sąsiadów giną ludzie. Bliski Wschód płonie, Stany Zjednoczone tylko z nazwy Zjednoczone, na mapie świata dostrzegamy jako dziennikarze mnóstwo problemów. Latajmy więc jak najwyżej, płyńmy tam, gdzie wzrok nie sięga – ale nie zapominajmy o tym, co jest ważne. Jako dziennikarze podróżniczy zwracamy uwagę na to, że podróże mogą być też obiektywnym reportażem – i takich prezentacji w tym roku odrobinę nam zabrakło.
Za odwagę prezentacji przed publicznością i wyjście poza schemat. Za szukanie w zabetonowanej przestrzeni dla siebie i czworonożnych współtowarzyszy drogi, która jest celem samym w sobie. Za wrażliwość, uważność i cierpliwość. Wyróżnienie Rady Dziennikarzy trafia do Anny Szamrety za wyprawę: „Rajd konny z Norwegii do Polski”.
Czas na nagrodę Rady Dziennikarzy. Za podróż do świata, którego my nie widzimy, nie znamy i nie czujemy. Za pokazanie relacji, której partnerstwo nie polega na byciu obok a na rośnięciu. Jako Rada Dziennikarzy NIE WIDZIMY przeszkód, aby przyznać nagrodę dla Grzegorza Kłaka i Magdaleny Konieckiej za wyprawę: „Korona Gór Polski w ciemnościach”.
A jak wyglądało danie główne, czyli werdykt Kapituły Kolosów? Poniżej komplet rozstrzygnięć, na które czekał cały podróżniczo-eksploracyjny polski świat:
SUPER KOLOS: Krystyna Palmowska
(za całokształt dokonań, w tym za pierwsze kobiece wejście na główny wierzchołek Broad Peaku)
NAGRODA SPECJALNA KOLOSÓW: Halina Krüger-Syrokomska i Anna Okopińska
(za zdobycie pierwszego ośmiotysięcznika w historii, jako zespół kobiecy, w 50. rocznicę wydarzenia)
COLOSSUS AWARD: Sebastian Kawa
(za pierwszy światowy przelot nad szczytem K2 w Karakorum i za inne osiągniecia szybowcowe promujące Polskę w świecie)
ALPINIZM: Michał Król, Mariusz Madej i Maciej Kimel
(za wytyczenie w stylu alpejskim 1300 metrowej drogi „Butterfly Effect” na Kyajo Ri, 6187 m n.p.m. w Himalajach)
Wyróżnienia:
- Maks Parys, Robert Pallus i Paweł Zieliński (za wspinaczki w wielkich ścianach na Lofotach, w tym poprowadzenie dwóch nowych dróg „Australian Open” i „The Lofoten Nose” oraz powtórzenie ekstremalnej linii „Freya”);
- Piotr Krzyżowski (za pierwsze w historii bez użycia dodatkowego tlenu zdobycie w jednej akcji górskiej Lhotse, a następnie Mount Everestu);
- Jan Gurba, Maciej Książczyk i Patryk Kunc (za pierwsze polskie, a zarazem czwarte w ogóle, klasyczne przejście drogi „Eternal Flame” na Bezimiennej Turni Trango).
EKSPLORACJA JASKIŃ: Kolosa nie przyznano
Wyróżnienie:
- wyprawa HAGENGEBIRGE 2024 Sopockiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego kierowana przez Marka Wierzbowskiego (za kontynuację eksploracji w masywie, która przyniosła 2831 m udokumentowanych ciągów, w tym odkrycie ponad 1300 m nowych korytarzy w jaskini Kitzgrabenschacht i pogłębienie jej do -549 m);
- wyprawa SINTZI SPRING EXPLORATION 2024, kierowana przez Bartłomieja Pitalę (za eksplorację w najgłębszej podwodnej jaskini Grecji, w wyniku której jaskinia Sintzi została pogłębiona od -186 do -240m i odkrytych zostało 250 m zalanych wodą korytarzy).
PODRÓŻE: Kolosa nie przyznano
Wyróżnienia:
- Anna Szamreta (za solidnie przygotowaną, opartą na empatycznych relacjach ze zwierzęcymi towarzyszami niesztampową czteromiesięczną wędrówkę);
- Paweł Małaszko (za starannie przygotowaną, samotną podróż w szczególnie wymagającym aktualnie regionie świata);
- Artur Czermak (za ujęte w piękną opowieść spojrzenie na przebytą kajakiem Odrę nie tylko jako na szlak wodny, ale na krainę pełną wieloaspektowych zależności i powiązań).
WYCZYN: Kolos dla Doroty Rasińskiej-Samoćko
(za zdobycie Korony Himalajów i Karakorum)
Wyróżnienia:
- Bartek Ziemski, Oswald Rodrigo Pereira (za wejście bez tlenu i personalnego wsparcia szerpów na ośmiotysięczniki Makalu i Kanczendzonga oraz zjazdy narciarskie Bartka Ziemskiego z tych szczytów);
- Grzegorz Kłak i Magdalena Koniecka (za wyprawę „Zdobycie Korony Gór Polski w ciemnościach”);
- Marek Suslik (za cykl długodystansowych motocyklowych wypraw zimowych przez mroźne zakątki półkuli północnej).
ŻEGLARSTWO: Kolos dla Eugeniusza Moczydłowskiego
(za rejs dookoła Ameryki Północnej przez Przejście Północno-Zachodnie)
Wyróżnienie:
- Małgorzata Rzepecka, Anna Wierzbicka, Wiktoria Parzych, Joanna Plenzler (za wyprawę „Piersi w Arktyce”);
- Maciej Sodkiewicz z załogą (za rejs z Grenlandii na Alaskę przez Przejście Północno-Zachodnie).
NAGRODA SPECJALNA KOLOSÓW: Marian Bała
(za osiągnięcia w górach świata i wychowanie wielu pokoleń wspinaczy)
NAGRODA IM. ANDRZEJA ZAWADY: Natalia i Krzysztof Krygier
NAGRODA WIECZNIE MŁODZI IM. ALEKSANDRA DOBY: Paweł Kutkowski
NAGRODA IM. MACIEJA KUCZYŃSKIEGO: Agnieszka Burton
(za książkę „Ozland. Przestrzeń jest wszystkim”, Wydawnictwo Dowody)
NAGRODA PUBLICZNOŚCI ZA NAJLEPSZĄ PREZENTACJĘ: Grzegorz Kłak i Magdalena Koniecka
(Korona Gór Polski w ciemnościach)
ZAMIAST PODSUMOWANIA
Za mało „-naj”? Jako Pan Podróżnik dorzucam jeszcze trzy sztuki:
- NAJlepszym źródłem wszystkich informacji odnośnie przyznanych nagród, wyróżnień i Kolosów w poszczególnych kategoriach jest oficjalny wpis na stronie Kolosów;
- NAJwiększa impreza podróżnicza w Europie znów nie zawiodła. Ponad 20 tys. uczestników (sic!) przez 3 dni. Z liczbami się trudno dyskutuje, zatem: bez komentarza, gratulacje dla organizatorów!
- NAJistotniejszy element, który jest solą Kolosów, to szaleństwo inspiracji, emocji i motywacji, które płynęło z wszystkich pokazów, prelekcji, spotkań, rozmów z uczestnikami (na hali, na sali seminaryjnej, na korytarzach, na afterparty wszelakich). I tak od dwudziestu siedmiu edycji. Cóż, nazwijmy sprawę po imieniu: to pokolenie Kolosów.
…i za te emocje ślicznie dziękuję, kłaniam się nisko organizatorom – zapisując jednocześnie w kalendarzu marzec 2026 jako datę kolejnych OSPŻiA. Zleci szybciej, niż nam się wydaje!
Comments are closed.