Dwa kolejne, wiosenne spotkania z widzami najpopularniejszego polskiego telewizyjnego programu śniadaniowego – tym razem Pan Podróżnik miał przyjemność podzielić się impresjami z Wyspy Wielkanocnej (1.04) oraz opowiadać o tym, co kręci nie tylko facetów, czyli o najgroźniejszych, najciekawszych i jednocześnie najpiękniejszych drogach na świecie (17.04), które przemierzył samochodem terenowym lub innym pojazdem przygotowanym do takiej zabawy. Gotowi?
Uwaga, coś dla miłośników i miłośniczek emocji, które daje jazda po wymagających drogach, często nieutwardzonych, w różnych warunkach pogodowych. Off-road to – wbrew pozorom – nie tylko auta terenowe, ale również quady, motocykle crossowe, enduro, czterokołowce. W powszechnej świadomości najtrudniejszym rajdem tego typu były legendarne zawody Paryż-Dakar… ale i dziś na amatorów, którzy chcą poczuć adrenalinę na najtrudniejszych i najpiękniejszych trasach świata, czeka mnóstwo możliwości na całym świecie.
Siedząc na wygodnej kanapie „Pytania na śniadanie” w TVP2, Pan Podróżnik przeniósł widzów i prowadzących program (Katarzynę Pakosińską i Piotra Wojdyło) w świat swoich podróży off-roadowych. Jedną z nich był przejazd słynną Karakorum Highway (KKH) w Pakistanie – na podróżnych czekają oszałamiające zakręty, widoki na najwyższe góry świata, możliwość eksploracji miejsc, gdzie nie da się dotrzeć w inny sposób.
Ale to tylko przedsmak do jazdy po jednej z najbardziej niebezpiecznych dróg na świecie: to trasa w Pakistanie, prowadząca od mostu Raikot do Tato Village, skąd kontyunuuje się (na piechotę lub konno) podróż do Fairy Meadows oraz do bazy pod himalajski ośmiotysięcznik Nanga Parbat (8126 m n.p.m.). W niektórych miejscach praktycznie nie ma możliwości minąć się z innym samochodem terenowym, a sama droga jest praktycznie „przyklejona” do skał, wijąc się w otoczeniu przepaści i himalajskich szczytów.
Jakie miejsca zostały pokazane podczas programu? Pan Podróżnik podzielił się impresjami z Peru i pustyni nieopodal oazy Huacachina: to idealne miejsce do zaznania przyjemności off-roadowej jazdy bezpośrednio po pustyni, w otoczeniu wydm piaskowych, ciągnących się po horyzont. Ciekawostką jest to, że oprócz klasycznych samochodów terenowych, doskonale sprawdzają się tam auta typu „buggy”.
A jak pustynie, to nie mogło zabraknąć tej największej, czyli Sahary – na przykład w okolicach Tauzar w Tunezji. Co na miejscu? Samochody terenowe, trasa poza szlakiem, bezkres Sahary, przygoda. Co ważne, kierowcy mają wybór: na miejscu można wypożyczyć samochód terenowy lub po prostu dołączyć do zorganizowanego rajdu off-roadowego lub „samochodowej wycieczki”, trwającej kilka godzin, z zakończeniem w postaci oglądania zachodu słońca na pustyni.
We wspomnieniach Pana Podróżnika przewinęła się także Islandia i możliwość jeżdżenia po drogach „F” (F to skrót od Fjallvegur, co oznacza, że po tych drogach mogą jeździć tylko pojazdy 4×4). Wszystkie trasy typu „F” charakteryzują się m.in. nierównymi drogami żwirowymi, a wiele z nich w swoim przebiegu ma również rzeki, które należy przekraczać. A ponieważ Katarzyna Pakosińska, która prowadziła program, ma sporo związków z piękną Gruzją – Pan Podróżnik uraczył wszystkich widzów zdjęciami ze Swanetii i drogi prowadzącej do Tuszetii.
Zaburzając chronologię i przenosząc się nieco w czasie (dwa tygodnie wcześniej) – widzowie programu „Pytanie na śniadanie” w TVP mogli zmienić wraz z Panem Podróżnikiem otoczenie na tajemniczą Wyspę Wielkanocną. To jedno z najbardziej oddalonych / izolowanych miejsc na świecie. Prym w tej klasyfikacji wiedzie wprawdzie Tristan da Cunha, ale z Wyspy Wielkanocnej do terenu kontynentalnego Chile (wyspa administracyjnie należy właśnie do tego kraju) jest, bagatela, 3600 km… a do wyspy Pitcairn – 2100 km.
Miejsce to jest jednym z podróżniczych marzeń, figurujących na „bucket list” wielu turystów – co ciekawe, nazwa wzięła się ze zbiegu okoliczności: holenderski żeglarz Jacob Roggeveen odkrył ją w niedzielę wielkanocną, 5 kwietnia 1722 roku.
W rozmowie z gospodarzem porannego programu śniadaniowego (Filip Antonowicz) przewinął się oczywiście powód wizyty Pana Podróżnika w tak odległym miejscu świata. Wszyscy turyści przylatują na Wyspę Wielkanocną, aby obejrzeć posągi Moai – jest ich blisko 900. Wiele z nich jest po prostu rozsianych po wyspie, część z nich została porzucona podczas transportu lub nigdy nie opuściła kamieniołomu, w którym je wykuto, na stoku wulkanu Rano Raraku.
Co z tajemnicami? Oczywiście, są! To nie tylko kwestia pytania: „– W jakim celu zostały stworzone?”, ale również systemu umieszczenia ich w obecnych lokalizacjach; do końca nie wiadomo, jak transportowano ogromne Moai (największy stojący Moai mierzy blisko 10 m, a wykuty [i nie podniesiony] – ponad 20 m).
W programie poruszony został również temat innych atrakcji, których można doświadczyć na Wyspie Wielkanocnej.
Brałem udział m.in. w pokazach tradycyjnego tańca rapanui, wypożyczałem kajak, byłem na wschodzie słońca na zboczu wulkanu Rano Kau, odwiedziłem jaskinię Ana Kai Tangata. Aktualnie większość mieszkańców Wyspy Wielkanocnej żyje z turystyki, a nie z rybołówstwa. Przemysłu, jako takiego – brak.
Pan Podróżnik, Pytanie na śniadanie, TVP2
Z pełnym wydaniem programu Pytanie na śniadanie w TVP2 można zapoznać się na stronie internetowej telewizji lub na dedykowanej podstronie programu → TUTAJ (link bezpośredni do archiwalnych audycji).
Komentowanie jest wyłączone.